De Verwondering
Zanger Stef Bos heb ik altijd een bijzonder knappe artiest gevonden. Zijn teksten zijn fenomenaal – woorden die raken, ver voorbij de melodie.
Hij spreekt vandaag over het begin van zijn derde levenscyclus. Zuid-Afrika, het land waar hij woont, gaf hem letterlijk én figuurlijk ruimte. Op latere leeftijd werd hij vader, en dat bracht ook een spiegel met zich mee. ‘Kinderen confronteren je met al je onhebbelijkheden. Af en toe moet je alles loslaten en écht in de spiegel kijken.’
Hij pleit voor meer traagheid en leemte, en vertelt hoe hij in Zuid-Afrika opnieuw het spirituele ontdekte. ‘In een kerk in Soweto kreeg ik kippenvel. Ik keer terug naar het Godsbeeld dat ik als kind had: als een stroom die door de tijd gaat, als een onuitputtelijke bron.’
Voor wie wil meekijken: hier vind je de reportage in De Verwondering
