Op tijd…
De tijd is mijn gesel.
Op tijd ben ik nooit klaar.
De tijd achtervolgt, haalt in,
de tijd beheerst mijn leven.
Tijd voor mij, is er als maar niet,
eerst dit, dan mag ik... even.
De tijd is altijd eerder of later dan ik.
Op een gegeven moment zal ik de tijd
vergeten, dan zal de tijd niet meer bestaan.
Op een gegeven moment, ergens,
in mijn leven, kan ik de tijd wel aan.
Op dat moment is er geen eerder, geen
later, dan is er alleen maar dat moment.
Pas dan zal alles anders gaan.
Ja, dan... later, of toen... eerder?
Een gegeven moment
Wordt niet ieder moment gegeven?!
Uit: Een vrouw de essentie verdicht
Van: Odilia
Odilia zegt zelf over haar gedichten:
De bron van mijn inspiratie is het leven zelf, ik neem waar en leef tegelijkertijd en door het op te schrijven kan ik het doorgeven, waarneembaar maken voor anderen.
