Alfred KRUPP (1812-1887)
Alfred KRUPP bouwde de kleine staalgieterij van zijn vader met zijn 7 arbeiders uit ot een gigantische firma met 21.000 werknemers. Zijn lijfspreuk was: ‘klein beginnen, doorbijten bij moeilijkheden, streven naar groter.’ Niet alleen in de beginjaren was dat ‘doorbijten’ nooit ver weg. Even vaak herhaalde hij dan ook: ‘Wie werkt, begaat fouten. Wie veel werkt, begaat veel fouten. Alleen wie de handen in de schoot legt, begaat nooit fouten.’
Legedarisch zijn de duizenden papiertjes waarop hij zijn bedenkingen neerpende en waaruit hij in zijn laatste jaren het befaamde ‘Reglement van de Krupp-werke’ distilleerde.
Zijn commentaar daarbij bevat ‘gedragsregels’ als deze: ‘Hoe sneller ik mijn eigen ingrijpen als overbodig kan beschouwen, hoe liever. Ik snak ernaar “overbodig” te worden en koester dan ook slechts één wens: zodanig vervangbaar te worden dat ik op gelijk welke moment uit het bedrijf kan stappen zonder gemist te worden. Iedereen zou daarnaar moeten streven. Wanneer een bedrijf geheel afhankelijk wordt van één mens verkeert het in levensgevaar.’
