Communicatie
Kleine Heinrich was een gezonde jongen, maar hij praatte niet. Zijn welgestelde ouders gingen met hem naar alle belangrijke artsen van het land. Die dedenalle mogelijke onderzoeken maar ze vonden niets. Maar Heinrich bleef zwijgen. Na verloop van jaren gaven de ouders het op en berustten in de feiten. Kleine Heinrich zou nooit kunnen praten. Tijdens een feest ter gelegenheid van zijn twaalfde verjaardag, kreeg hij soep te eten. Plotseling zei hij, tot grote verbazing van alle aanwezigen:”Die Suppe ist kalt!”
Uiteraard was iedereen verbaasd, opgewonden en blij dat hij eindelijk sprak. De vader werd ook boos en vroeg zich af waarom hij nog nooit gesproken had en nu plotseling wel iets kon zeggen en dan nog nooit gesproken had en nu plotseling wel iets kon zeggen en dan nog wel over een koude soep. Kleine Heinrich antwoordde rustig: “Bis jetzt war alles in Ordnung!” (gelezen in het boek resultaten dat ik gekregen heb van Kelly van het uitzendbureel Tènce
